Tussen hemel en aarde 2002 Acryl op karton, gekleefd op triplex Formaat: 42x98 cm (Kaderomraming: 53x98 cm) Schilderij en tekst: Gian Merlevede |
Tussen hemel en aarde
Exposé
Het schilderij Tussen hemel en aarde is een tweeluik.
Beide, staande panelen zijn geschilderd in acrylverf en met glanzende vernis afgewerkt.
Wegens een drukbezette universiteitsstudie in Gent en een studieverblijf in Canada kon ik dit tweeluik pas na zes jaar voltooien.
Zoals de titel reeds aangeeft, breng ik in deze tweedelige compositie gedachten samen over het leven in haar zichtbare en onzichtbare dimensies.
Op een realistisch gehouden landschapsschildering na, zijn de verdere schilderingen abstract gehouden.
De kleuren en composities roepen expliciet associaties op wat boven het menselijke uitstijgt, bijvoorbeeld de goddelijke macht (ook wel het 'numineuze' genoemd).
Volgens mij thematiseert het linker paneel zowel de menselijke ervaring van vervulling en verzadiging, als die van moeite en frustratie. Dit laatste wordt aanwezig gebracht in het onderwerp van de overwoekerde en moeilijk begaanbare veldweg of ook het thema van de landarbeid.
Al bij al ligt de algemene nadruk echter op de evocatie van wijdsheid en herademing, de mystiek-onzichtbare aanwezigheid van dimensies rond en boven het aardse uit.
Het rechter paneel levert daarbij een dynamisch contrast, zoals daarin een soort kosmisch 'krachtsgebeuren' wordt geëvoceerd. Maar dan nagenoeg los van enige, rechtstreekse verwijzing naar herkenbaar aardse of menselijke zaken. Dit is tegelijk natuurlijk een groot nadeel. Want hoe kan men proberen iets van Gods interne persoonsdynamiek uit te beelden door middel van (onpersoonlijke) geometrische vormentaal en beperkte kleurschema´s? Een bescheiden poging dus.
Om nog eens terug te komen op de compositie in haar twééledigheid (tweeluik!). Persoonlijk vind ik het fijn om te beseffen, dat er tussen al de creatuurlijke werkelijkheden (bv. mens, aarde, heelal, engelenwereld), én de eigen werkelijkheid van God de Schepper een immens verschil bestaat. De dunne afstand, de scheiding... tussen de twee aparte beeldvlakken herinnert me daar positief aan.
Exposé
Het schilderij Tussen hemel en aarde is een tweeluik.
Beide, staande panelen zijn geschilderd in acrylverf en met glanzende vernis afgewerkt.
Wegens een drukbezette universiteitsstudie in Gent en een studieverblijf in Canada kon ik dit tweeluik pas na zes jaar voltooien.
Zoals de titel reeds aangeeft, breng ik in deze tweedelige compositie gedachten samen over het leven in haar zichtbare en onzichtbare dimensies.
Op een realistisch gehouden landschapsschildering na, zijn de verdere schilderingen abstract gehouden.
De kleuren en composities roepen expliciet associaties op wat boven het menselijke uitstijgt, bijvoorbeeld de goddelijke macht (ook wel het 'numineuze' genoemd).
Volgens mij thematiseert het linker paneel zowel de menselijke ervaring van vervulling en verzadiging, als die van moeite en frustratie. Dit laatste wordt aanwezig gebracht in het onderwerp van de overwoekerde en moeilijk begaanbare veldweg of ook het thema van de landarbeid.
Al bij al ligt de algemene nadruk echter op de evocatie van wijdsheid en herademing, de mystiek-onzichtbare aanwezigheid van dimensies rond en boven het aardse uit.
Het rechter paneel levert daarbij een dynamisch contrast, zoals daarin een soort kosmisch 'krachtsgebeuren' wordt geëvoceerd. Maar dan nagenoeg los van enige, rechtstreekse verwijzing naar herkenbaar aardse of menselijke zaken. Dit is tegelijk natuurlijk een groot nadeel. Want hoe kan men proberen iets van Gods interne persoonsdynamiek uit te beelden door middel van (onpersoonlijke) geometrische vormentaal en beperkte kleurschema´s? Een bescheiden poging dus.
Om nog eens terug te komen op de compositie in haar twééledigheid (tweeluik!). Persoonlijk vind ik het fijn om te beseffen, dat er tussen al de creatuurlijke werkelijkheden (bv. mens, aarde, heelal, engelenwereld), én de eigen werkelijkheid van God de Schepper een immens verschil bestaat. De dunne afstand, de scheiding... tussen de twee aparte beeldvlakken herinnert me daar positief aan.
Copyright Artborne Erdeborn