Toekomstdromen
Toelichting
Het drieluik Toekomstdromen ontstond vanuit een illustratieopdracht aan het Sint Lucas Antwerpen. De opdracht luidde, een aaneengehecht drieluik te maken op basis van drie panelen van elk 40x40 cm. Uit een song naar eigen keuze moesten we dan drie songlijnen pakkend illustreren.
Mijn keuze viel op het lied Toekomstdromen van de Nederlandse zanger Wim Bevelander:
´Zoveel mensen zoeken, maar zijn als de dood, dat ze het vinden.
Zoveel zijn er bang dat er een waarheid kan bestaan.
Zoveel mensen twijfelen, hopen dat de zekerheid nooit komt.
Zoveel mensen denken heel vaak dat ze er al zijn.
Zoveel mensen zwijgen vaak, zouden willen schreeuwen van verdriet.
Ze zenden wel signalen uit, maar niemand die ze hoort.
Zoveel mensen waken, hun gedachten tollen in hun hoofd.
Zoveel mensen slapen als de dief komt in de nacht.
Maar wat ze moeten weten en waar ze moeten wezen,
Wat het doel is van de reis... blijft onbekend. (2x)
Zoveel mensen werken aan hun toekomst, dromen van een goeie baan.
Bouwen op een fundament, maar glijden langzaam weg.
Zoveel mensen om me heen, voelen zich zo onzeker en zo bang;
Houden zich wel groot, maar ach, ze weten zich zo klein.´
Mijn drie gekozen zinnen waren:
1) ´Zoveel mensen zwijgen vaak, zouden willen schreeuwen van verdriet´ (linker luik)
2) ´Houden zich wel groot, maar ach ze weten zich zo klein´ (middenluik)
3) ´Zoveel zijn er bang dat er een waarheid kan bestaan´ (rechterluik)
Alle teksten werden via zeefdruk op de panelen gedrukt met koperkleurige verf.
Op de achterkant schilderde ik nog een extra beeldtafereel met ´gekruiste en gebalde vuisten´. Deze gebalde vuisten symboliseren de innerlijke verkramptheid van de mens tegenover zichzelf, zijn naaste en de levende Schepper.
Toelichting
Het drieluik Toekomstdromen ontstond vanuit een illustratieopdracht aan het Sint Lucas Antwerpen. De opdracht luidde, een aaneengehecht drieluik te maken op basis van drie panelen van elk 40x40 cm. Uit een song naar eigen keuze moesten we dan drie songlijnen pakkend illustreren.
Mijn keuze viel op het lied Toekomstdromen van de Nederlandse zanger Wim Bevelander:
´Zoveel mensen zoeken, maar zijn als de dood, dat ze het vinden.
Zoveel zijn er bang dat er een waarheid kan bestaan.
Zoveel mensen twijfelen, hopen dat de zekerheid nooit komt.
Zoveel mensen denken heel vaak dat ze er al zijn.
Zoveel mensen zwijgen vaak, zouden willen schreeuwen van verdriet.
Ze zenden wel signalen uit, maar niemand die ze hoort.
Zoveel mensen waken, hun gedachten tollen in hun hoofd.
Zoveel mensen slapen als de dief komt in de nacht.
Maar wat ze moeten weten en waar ze moeten wezen,
Wat het doel is van de reis... blijft onbekend. (2x)
Zoveel mensen werken aan hun toekomst, dromen van een goeie baan.
Bouwen op een fundament, maar glijden langzaam weg.
Zoveel mensen om me heen, voelen zich zo onzeker en zo bang;
Houden zich wel groot, maar ach, ze weten zich zo klein.´
Mijn drie gekozen zinnen waren:
1) ´Zoveel mensen zwijgen vaak, zouden willen schreeuwen van verdriet´ (linker luik)
2) ´Houden zich wel groot, maar ach ze weten zich zo klein´ (middenluik)
3) ´Zoveel zijn er bang dat er een waarheid kan bestaan´ (rechterluik)
Alle teksten werden via zeefdruk op de panelen gedrukt met koperkleurige verf.
Op de achterkant schilderde ik nog een extra beeldtafereel met ´gekruiste en gebalde vuisten´. Deze gebalde vuisten symboliseren de innerlijke verkramptheid van de mens tegenover zichzelf, zijn naaste en de levende Schepper.
Copyright Artborne Erdeborn / Merlevede